เทศกาลภาพยนตร์โลกแห่งกรุงเทพฯ ปิดฉากการกลับมาครั้งที่ 15 ในวันอาทิตย์ด้วยพิธีมอบรางวัลที่มีประสิทธิภาพและการฉายภาพยนตร์เบลเยี่ยมเรื่อง “Close” และภาพยนตร์ท้องถิ่นเรื่อง “Arnold Is a Model Student”
เทศกาลนี้จัดขึ้นระหว่างวันที่ 2-11 ธันวาคม 2565 หลังจากหายไปนานถึง 5 ปี ซึ่งดูเหมือนจะเกิดจากการขาดเงินทุนและเจตจำนงทางการเมือง และการเสียชีวิตในปีนี้ของผู้ก่อตั้งเกรียงศักดิ์ ‘วิคเตอร์’ ศิลาคง หน้าที่กำกับศิลป์ตกเป็นของโปรดิวเซอร์และนักวิจารณ์ภาพยนตร์ท้องถิ่น ดอน โกวิทวณิชชา
ผลการตัดสินเป็นเอกฉันท์ คณะลูกขุนมอบรางวัลสูงสุดแก่ “ Klondike ” ซึ่งเป็นละครต่อต้านสงครามของ Mayna Er Gorbach จากยูเครน
รางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม มูลค่า 100,000 บาท (2,850 เหรียญสหรัฐ) เป็นของผู้กำกับร่วม Dusan Zoric และ Matija Gluscevic จากเซอร์เบียเรื่อง “Have You Seen This Woman?”
รางวัลใหญ่จากคณะลูกขุนตกเป็นของ อนันต ฐิตนาถ เจ้าของผลงานสารคดีเรื่อง “สกาลา” ที่สร้างภาพการล่มสลายของโรงภาพยนตร์ศิลปะแบบสแตนด์อโลนแห่งสุดท้ายของกรุงเทพฯ ทำให้ผู้กำกับต้องเผชิญกับความทรงจำในวัยเด็กและโต้ตอบกับผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ารื้อสถานที่ประวัติศาสตร์
อีกหนึ่งรางวัลจากคณะลูกขุน สำหรับบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม แบ่งเป็นสองเรื่อง ได้แก่ โปรดักชั่นระหว่างญี่ปุ่น-จีน “Stonewalling” และดราม่าจากสโลวัก-เช็ก-เยอรมัน “Victim”
รางวัลคณะลูกขุนสำหรับความสำเร็จด้านเทคนิค (การถ่ายทำภาพยนตร์และการตัดต่อ) ตกเป็นของ “อัตชีวประวัติ” ของอินเดีย ในขณะที่รางวัลอื่นตกเป็นของละครข้ามเพศของปากีสถาน “Joyland” สำหรับวงดนตรีที่ดีที่สุด
พิธีนี้มีเอกอัครราชทูต 2 คนและผู้กำกับชื่อดัง 2 คนจาก Asian Art-House Circuit อย่าง The Philippines Brillante Mendoza และอภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุลผู้กำกับคนเดียวในประเทศไทยที่คว้ารางวัลปาล์มทองคำที่เมืองคานส์
วีระเศรษฐกุลได้รับรางวัลพิเศษหรือที่รู้จักกันอย่างรวดเร็วในชื่อ Victor Award เพื่อระลึกถึงเกรียงศักดิ์ผู้ล่วงลับ คำปราศรัยตอบรับของเขาเป็นค่ำคืนที่ยาวนานและน่าประทับใจที่สุด เล่าถึงความหลงใหลมากมายของเกรียงศักดิ์ “อาหาร การเดินทาง ภาพยนตร์ และเซ็กส์ โดยเฉพาะเรื่องเพศ” วีระเศรษฐกุลกล่าว
ผู้กำกับยังกระตุ้นให้ผู้ชมยืนหยัดในความฝันและมีส่วนร่วม เขายกตัวอย่างรัฐมนตรีคนก่อนซึ่งไล่เขาออกเพราะเป็นคนสร้างหนังที่ไม่มีใครดู “แต่ผมยังอยู่ที่นี่” วีระเศรษฐกุลกล่าว “ชื่นชมการเดินทาง ขอบคุณการเชื่อมต่อ เราทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของการสนทนา”
โกวิทวณิชชาอาจชื่นชมความคิดนี้ เขาสร้างโปรแกรมการฉายภาพยนตร์ที่น่ายกย่องด้วยภาพยนตร์อาร์ตที่มีชื่อเสียงที่สุดหลายเรื่องในปี 2022 ได้แก่ “No Bears” ของจาฟาร์ ปานาฮี, “Aftersun” ของชาร์ลอตต์ เวลส์, “Alcarras” ของคาร์ลา ไซมอน รวมถึงในบรรดาภาพยนตร์เหล่านี้ด้วย ในการทำเช่นนั้น เขาได้บันทึกวัฒนธรรมที่ท้าทายในใจกลางย่านกรุงเทพฯ ที่นำเสนอความฉูดฉาดที่นี่และปัจจุบัน และเติบโตจากการบริโภคที่เด่นชัด
เขาได้รับความอับอายจากไฟไหม้ที่ชั้นล่างของห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลเวิลด์ขนาดยักษ์ซึ่งทำให้การเขียนโปรแกรมเต็มวันแรกของเขาหยุดชะงัก ในงานปิดงาน โกวิท วณิชชา ยอมรับว่าตัวเอง “พอใจ” กับผลงานคัมแบ็คเอดิชั่น และสัญญาว่าจะทำให้ดีกว่านี้ในปี 2566
